Ik herinner me hoe we in een Parijse buitenwijk naar een parkeerplek zochten. Twee nachten zouden we bij Mohammed logeren om dan, met hem, door te reizen naar een camping in Bordeaux. Achter onze Peugeot 204 hing de aanhangwagen van de slager; tot mijn vader het ding overnam was hij gebruikt voor vleestransport.
Door de kar was het moeilijk een parkeerplek te vinden. Als we al iets zagen was het steeds in de buurt van een klimrek of bankje waar ongure Algerijnen in trainingspak tegenaan hingen. Doorrijden, piepte mijn moeder dan. Buiten viel de schemer.
Om de spanning te doorbreken deed mijn vader zijn John Wayne act. Dat viel slecht bij mijn moeder die schreeuwde dat als hij nu eens voor één keer NAAR HAAR geluisterd had, en we dus EERDER vertrokken waren, we nu niet IN HET DONKER door deze PAUPERBUURT reden! Mijn zus, die altijd opleefde bij ruzie, lachte. Ik keek naar buiten. Naar de kapotte straatlantaarns, de hoge flatgebouwen, de troosteloze speelplaatsjes en alle Mohammed's en Rachid's die daar (in leeftijd variërend tussen zeven en twintig) tegen blikjes trapten. Ik dacht aan een tv documentaire over straatkinderen die ik eens had gezien; met jongens en meisjes die lijm snoven en sliepen in kartonnen dozen. Ik staarde naar mijn bolle Hollandse kop in de autoruit; schuld, scherp als een steen, nestelde zich op de plek waar eerst mijn overwinnaars-gevoel had gezeten. 'Lieve god in de hemel vergeef me mijn hebberigheid!'
Toen we eindelijk een parkeerplek vonden beval mijn vader dat we alle deuren op slot moesten doen. Hij ging polshoogte nemen. Twintig minuten later kwam hij terug met een boom van een kerel in een jurk. Wat er daarna gebeurde herinner ik me alleen in fragmenten: de pis- en afvallucht in de flat, de lift waarvan de verlichting flikkerde; de brutale kop van Mohammed die, toen wij het appartement binnen stapten, als groet van het balkon naar beneden pieste; de couscous die we te eten kregen en de vrouwen en kinderen die apart in de keuken aten; hoe mijn vader een theedoek pakte en zo duidelijk maakte dat bij ons de man meehielp in het huishouden; de mannen die aan de lopende band stinkende sigaretten rookten en dat mijn moeder ook meedeed (en meedronk!), en dat ze haar daarom 'de bandiet' noemden; dat de kinderen op de grond in slaap vielen waarna ze, overdwars, met zijn vijven, in één groot bed werden gelegd; dat mijn vader in mijn oor fluisterde dat de flat opnieuw behangen was alleen omdat wij op visite kwamen; dat wij de zusjes van Mohammed zilveren oorbelletjes gaven terwijl ze grote, gouden ringen in hun oren hadden; dat we 's ochtends Nesquik kregen; dat Mohammed, zijn broers, mijn zus en ik, naar de buurtsuper gingen waar hij kauwgum jatte; dat we die dag de Eiffeltoren bezochten waar ik over de railing kotste; dat we naar de krotwoning van Mohammed's oma gingen en dat zij tatoeages had, – op haar gezicht en ook op haar handen! –, hoe betoverd ik daardoor was en dacht, dat ze met haar zigeunerogen dwars door me heen kon kijken.
De dag dat we weer vertrokken stond de hele familie ons voor de flat uit te zwaaien. Mohammed's broertje huilde, want hij wilde ook naar zee. Ik was bang dat Mohammed liever 'thuis' wilde blijven, maar terwijl we de straat uitreden trok hij zijn overhemd uit over zijn hoofd en vroeg hij mijn moeder of ze zijn Donald Duck shirtjes mee had genomen. Mijn moeder glimlachte. Mijn 'broertje' wurmde zich tussen de twee voorste stoelen door om op haar schoot te klimmen. Ik voelde een steek bij mijn hart. Maar toen ik door het raam naar god keek in de wolken zei deze, dat ik ALLES, en dus ook HAAR met Mohammed moest delen. Mijn vader zette de radio aan.
Wil jij ook een blog of een ander soort creatieve tekst schrijven? Maar weet je niet goed hoe je het aan moet pakken? Naast levens- en loopbaancoaching voor creatievelingen kun je bij Roca ook begeleid worden bij creatieve trajecten. Hierbij kun je denken aan het schrijven van blogs, verhalen, toneelstukken, romans, maar ook aan andere artistieke projecten (componeren, theatermaken, schilderen). Roca is bovendien gespecialiseerd in het oplossen van creatieve blokkades. Nieuwsgierig? Bel: 06-16852729 of mail:
(let op! Over 1, 2, wellicht 5 weken volgt deel 4 van Mohammed)
Afbeelding Eko Nugroho