Hier, zei ze, en ze overhandigde me een doosje. In het doosjes zat een loeidure, milieuvriendelijke, vegan deodorant van een hip merk. Ik had deze eerder die week voor mezelf willen kopen maar te duur gevonden.
Onhandig stond ze voor me.
‘Waarom krijg ik een cadeau?’ vroeg ik.
Ongeïnteresseerd haalde mijn kind haar schouders op.
'Dit had ik veel eerder moeten doen,' zei ze, 'dingen waar ik al jaren tegenaan loop lossen hier op als sneeuw voor de zon.' Ze keek uit het raam van mijn groene, plantrijke coachingsruimte, terwijl snot van haar neus naar haar mond kroop en tranen in haar ogen beten.
Gisteren, toen de osteopaat zijn vingers in mijn organen drukte dacht ik ongeveer hetzelfde; waarom had ik niet eerder zijn hulp gevraagd bij mijn zeurende rug, mijn jankende blaas en mijn immer stramme schouders? Waarom investeerde ik wél in nieuwe kleren en liet mijn haren knippen, maar bleef ik een schraper als het over geld, en vooral tijd, voor mijn fysieke en mentale gezondheid ging? Was ik dan zó gewend aan maakbaar en snel?
U kunt hier uw bovenkleding uittrekken, zegt de jonge vrouw. Behalve uw bh, die mag u aanhouden. Als ik bijna naakt de ruimte in loop knikt ze naar de onderzoekstafel. De papierrol scheurt als ik mezelf klunzig op het tafelblad hijs.
Ik kijk naar de jongeman links van me, onderuitgezakt staart hij naar zijn nagels. Loopt hij hier zijn co-schap, is het een snuffelstage? Hij lijkt me te jong om arts of verpleger te zijn.
Wanneer ik met mijn hond uit wandelen ga, en er vindt een hondenbegroeting plaats (mijn hond duikt rechtstreeks in een vreemde hondenkont en visa versa) heeft mijn lobbes na afloop altijd zo'n fier, zelfverzekerd loopje.
Deze ochtend ontmoetten we de bakkersvrouw en haar poedel.
Na wat gesnuffel her en der en wat opmerkingen over de weersverwachting, liepen we allemaal monter verder.
'Kun je me niet een paar tips geven waarmee ik een roman kan schrijven?' vroeg de cliënte. Ik zag de cliënte voor het eerst. Ze had al menig schrijfcoach versleten wist ik, dat had ze gedeeld in ons mailcontact.
Het was warm in mijn coachruimte maar de cliënte droeg een hooggesloten winterjas en hippe bontlaarjes. Zweetdruppels parelden op haar voorhoofd. 'Waar wil je over schrijven?' vroeg ik. 'Hier heb ik dus geen tijd voor,' zuchtte ze, 'ik hoopte dat jij anders was.'
Ik deed mijn ogen dicht.
zeg NEE tegen TE veel reerug en konijn,
zeg NEE tegen TE lang aan tafel zitten en mateloze schranspartijen,
zeg NEE tegen jezelf NIET uitspreken,
zeg NEE tegen geweld,
zeg NEE, zeg NEE, zeg NEE, tegen kerstjurken en pakken die te strak zitten,
zeg NEE tegen ONZIN-CONVERSTATIE gelardeerd met sentimentele kerstgedachten,
zeg NEE tegen opdringerigheid en NEE tegen zij die ONGEVRAAGD met hun fikken aan je zitten,
zeg NEE tegen dure kerstcadeaus die – door kinderen? – voor een habbekrats werden gemaakt,
zeg NEE tegen armoede, ondervoeding, verwaarlozing en zeg NEE tegen eenzaamheid,
maar zeg vooral ook … JA
